Bali deel 1: surfen en nog veel meer! - Reisverslag uit Uluwatu, Indonesië van Denise biltBilt - WaarBenJij.nu Bali deel 1: surfen en nog veel meer! - Reisverslag uit Uluwatu, Indonesië van Denise biltBilt - WaarBenJij.nu

Bali deel 1: surfen en nog veel meer!

Door: Denise van de Bilt

Blijf op de hoogte en volg Denise

24 April 2014 | Indonesië, Uluwatu

Hier dan het eerste verslagje van Bali met natuurlijk onze eerste surfles!

Denpasar
We hadden party Phi Phi verlaten voor het prachtige Bali. Eenmaal aangekomen op het vliegveld wilden we een taxi naar ons hotel nemen die we vooraf al hadden geboekt. We hadden namelijk te horen gekregen dat er in Bali de volgende dag een nationale feestdag zou zijn en wel het bekende Nyepi. Nyepi is een hindoe feestdag op nieuwjaarsdag van de maandkalender van het eiland. De dag ervoor, dus toen wij aankwamen, is het gebruikelijk dat ze veel geluid maken met potten, pannen en rare carnavals poppen. De dag zelf, de dag van de stilte mogen er geen voertuigen rijden, moet je thuis blijven, niemand mag werken, winkels en scholen en andere instellingen zijn gesloten en lichten blijven ook uit. Ook kan niemand op en van het eiland komen. Oftewel, we waren gelijk beland in een gevangenis. Wat moeten we die 24 uur gaan doen? Lekker dan gelijk onze eerste dag in Bali, we wisten niet dat het zo heftig zou zijn. Omdat we nog geen Indonesische Roepia hadden wilden we gaan pinnen, maar ook alle pinautomaten waren dicht. En wat moeten we nu zonder geld? Gelukkig wilde een lieve taxi chauffeur op ons wachten en zijn we naar een supermarkt gegaan bij het vliegveld om nog 1000 Baht(25,-) in te wisselen. Hiervoor zouden we eten kunnen halen voor de volgende dag en de taxi kunnen betalen. Ik was nog een beetje in de war met de nieuwe koers van Euro/Baht/Roepia maar ze gaven me veels te weinig geld terug. Ik ben toen even goed gaan narekenen en voor 25,- zou ik omgerekend 8 euro terugkrijgen. Maar dat gaat ons niet gebeuren! Gelukkig merkte ik dit snel genoeg op en wilde een andere balinees ons gelukkig wel goed helpen. Hij had niet meer dan omgerekend 20,- euro maar ditt moesten we toch maar doen. We konden niet anders en zouden anders niet eens naar ons hotel kunnen komen en de volgende dag kunnen eten. Je moest namelijk voor 12 uur in de avond op bed liggen en daarna mocht je vanaf 6 uur in de ochtend tot de volgende ochtend niet buiten komen. Als je dit wel zou doen zou je een boete krijgen van omgerekend 500 euro. Hier hadden wij zeker geen zin in met onze wel verdiende backpackcentjes.
Eenmaal aangekomen bij ons hotel bleek dit NIET te zijn wat we hadden verwacht. Geen wifi, geen handdoeken, geen zwembad, en nog meer mankementen. We hadden expres een hotel met zwembad en wifi uitgezocht zodat we die dag een beetje zouden doorkomen, maar helaas ook booking.com is niet altijd even eerlijk. We zijn toen maar een filmpje wezen kijken. Filmpje is zacht uitgedrukt eigenlijk, ik denk dat wel 4 uur over 1 film hebben gedaan. Na elke 10 minuten film kwam er 5 minuten reclame. Oprah en Dr. Phill zijn er niks bij! Ik ken nu dus ook alle Balinese reclames uit mijn hoofd, wat een voorrecht.

Volgende dag hebben we lekker uitgeslapen. We waren toch nog aardig uitgeput van Phi Phi en hebben we eindelijk een goede nachtrust gehad. Maar we keken wel een beetje tegen die dag op. Wat moesten we in godsnaam gaan doen? De man van het hotel vertelde dat er wel een zwembad was, maar die hoorde bij de 2 villa’s tegenover ons hotel. We zijn toen daarnaartoe gelopen met de vraag of we hier die middag mochten chillen. Dit mochten we en hebben toen kennis gemaakt met Curly, Igo, Kiki en Indira. Vier ontzettend lieve Balinezen die ons heel erg hebben geholpen die dag. Ze vertelden alles over het eiland wat we wel en niet moesten bezoeken, wat leuk was om te doen en nog meer informatie. Zo konden we een beetje plannen wat we de 2,5 week daar wilden doen. Het kampvuur gehalte was erg hoog. Curly die aan het gitaar spelen was en de rest aan het zingen. ‘’Is this LUF is this LUF what i’m feeling’’. Vooral de LUF maakte ze nog leuker dan ze al waren, de lieverds!
Omdat we alleen maar vies oud brood hadden boden ze ons allerlei lekkere dingen aan. Zo heb ik een heerlijke en pittige(jaja ik ga het misschien ooit nog lekker vinden) Quiche gegeten. In de avond hebben we buiten gezeten met een kaarsje en hebben we Arak gedronken. Dit is Balinese wodka die je in groepsverband in een kring moet drinken. Erg lekker en het heeft wat weg van Wodka en Sangria. We hebben veel gekletst en gelachen en zijn toen uiteindelijk in Indira haar bed blijven slapen want het was te ‘gevaarlijk’ om naar buiten te gaan. Volgende ochtend hebben we gegevens gewisseld zoals FB en instagram en hebben Kiki en Curly ons naar Kuta gebracht. Igo heeft gelijk 50 foto’s geliked van mij en kwam er toen ook 1 van mijn moeder en mij tegen. En ja, toen was hij in love. Hij heeft mijn moeder toegevoegd op FB en praat nu elke dag tegen haar. Hi mom, he how are you, alles goed zijn toch wel zijn standaard teksten. Ook kreeg ik tijdens Pasen opeens een belletje en vroeg hij wat we aan het doen waren en hoe het met ons ging. Aah ignacio, onze Balinese lieverd!

Kuta
In de ochtend hadden Kiki en Curly ons dus naar Kuta gebracht want we wilden naar het grootste waterpark van Indonesië, Waterbomb in Kuta. Ik voelde me gelijk weer een kind, en wilde in de allersnelste, hoogste, spacende en coooooolste die er was. Race track, boogie ride, super bowl, boomerang en climax. Allemaal leuk! Vooral de climax, daar ga je op een plateau staan, die uiteindelijk onder je voeten word weggehaald en word je naar beneden geknald om zo weer omhoog te gaan. Ik kan het moeilijk uitleggen want alles gebeurde in 7 seconden en ik was even van de wereld, maar het gevoel was fantastisch! Normaal gesproken is de entree 31 dollar maar omdat sommige glijbanen onder constructie waren kregen we 20 procent korting. Erg leuk om naartoe te gaan als je in Bali bent maar neem wel een goed gevulde portemonnee mee want het eten en drinken is daar belachelijk duur.

In de avond zijn we opzoek gegaan naar een hotel in Kuta. We hebben wat gevonden bij Rita’a guesthouse(10,-) bij Poppy’s line 1. Je hebt Poppy’s line 1 en 2 en dit zijn twee bekende backpackerstraatjes waar goedkope hotels zitten. Dit is vlakbij het strand maar ook bij het uitgaansgebied en je kunt er gemakkelijk taxi’s vinden. In de avond zijn we naar Skygarden geweest wat DE discotheek van Bali is. We zijn hier voor 3,5 euro gaan eten en je had er dan 1 groot lopend buffet. Fantastisch voor backpackers als ons en je vindt er dan ook bijna alleen maar ‘soortgenoten’ haha. Elke dag heb je een ander menu zoals; Mexicaans, hot wings, Duits etc etc. Tussen 5 en 6 krijg je ook nog is gratis bier en van 9 tot 10 krijg je gratis cocktails. Best chill en waarom zo goedkoop zou je denken? Nou na 12 uur verdubbelen ze de prijzen. Dus net als iedereen al een beetje dronken is van die cocktails en lekker los komt, en je hebt dorst en wilt meer dan betaal je het dubbele. Die avond hebben we nog 2 Nederlandse jongens ontmoet waar we een klein drankje mee zijn gaan drinken. Niet te hard, want volgende ochtend moesten we fresh en sharp zijn voor onze eerste surfles bij Franki. Spannend!!!

Volgende ochtend stonden we dan om half 9 klaar om een surfles te krijgen. We gingen naar Legian Seminyak omdat het daar erg rustig was en er goede beginnersgolven waren. We kregen eerst een duidelijke en goede uitleg van Franki en Darma hoe je de board moest vasthouden, wat belangrijk was om te doen en hoe je natuurlijk op het board moest staan. Maar vooral veiligheid stond voorop! Uiteindelijk gingen we de zee in en ik was super zenuwachtig. Ik wilde het goed doen, ik keek hier al zo lang naar uit, en wil het gelijk kunnen. Helaas kan dit niet altijd haha. In het begin stond ik niet en dit vond ik irritant. En na 3/4 keer stond ik nog steeds niet. Franki heeft me toen apart genomen omdat hij zag dat ik te graag wilde. Ik moest meer relaxen en dan zou het vanzelf wel komen. Ik ging het water in, en tadaaaa ik stond. Magic words van die Franki. Niet dat ik als een O’Neill surfchick op dat board stond, maar ik stond, dus het begin was er! Ook bij Daan ging het lekker en uiteindelijk hebben we toch aan aantal keer goed gestaan. Aan het einde gaf hij ons nog wat tips. Het belangrijkste was dat ik niet te gestressed moest zijn maar moest relaxen en dan met een dikke glimlach! Ik moest bijvoorbeeld meer focussen op 1 punt en meer relaxen en dan vooral met mijn spieren. Niet teveel aanspannen maar relaxxxxx en looooosss. Nou daar kon ik wel wat mee voor de volgende keer. Einde van de les bracht Franki ons weer terug naar ons hotel. We betaalden voor 1 les 30 euro en kregen dan 2,5 uur les. De ene keer verteld hij een half uur wat techniek en tips, de andere keer 10 minuten. Ook krijg je een korte warming up maar je bent sowieso wel 1,5 uur aan het surfen. Dan denk je misschien, wat kort? Nou, je bent echt kapot dan! Vooral als je tegen de golven moet vechten.

Uiteindelijk toen we terug kwamen zijn we even gaan zwemmen bij ons hotel en zijn we naar het strand van Kuta geweest. Ik dacht eerst dat dit vol zou zitten met irritante aussies maar dit viel reuze mee. Misschien omdat we net op een goed stukje zaten maar ik denk ook omdat het nog geen hoogseizoen was. We gingen daar nog wat drinken met 2 Balinezen die ook surfles gaven. We hebben wat met ze gekletst totdat een vrouwtje aan mijn nek ging zitten en zei masaaageeee. Ik was natuurlijk gelijk verkocht, omdat ze zo lief was en niet omdat ik een massage wilde. Of toch wel? Ja eigenlijk wel! Ik was kapot en we hadden het verdiend dus we zijn toen lekker in de schaduw gaan liggen en werden gemasseerd met de zee als achtergrond. Vervolgens zijn we nog even wat gaan slapen op het strand en hebben we de zonsondergang bekeken samen met nog duizenden mensen. Van het rustige strandje kwamen opeens duizenden mensen uit alle hoeken en gaten. En dan vooral de chinezen die weer op verbazingwekkende manieren foto’s proberen te maken. Volgens mij moet je in China niet good looking zijn om een leuke vrouw te krijgen, nee camerakunsten zijn belangrijker dan wat dan ook. Daarna zijn we nog naar verschillende toeristenbureautjes geweest om te kijken wat er nou allemaal te doen was in Bali. Hier hebben we een beetje inspiratie opgedaan en besloten wat we nou allemaal wilde doen en zien in Bali. We zijn ook nog in een 3D simulator geweest. Eerst in het begin vonden we het eigenlijk wel kort maar we werden al na 10 seconde bang. We hadden voor horror gekozen want dat konden we ECHT wel aan. Maar er kwamen overal bloedspetters op ons, handen raakten ons aan, stonden we naast mummies en dode mensen, zijn we 3 keer in de hel geweest en nog meer freaky dingen. Ik heb dan ook de helft van de film bekeken via een klein kiertje tussen mijn vingers die ik voor mijn ogen had gehouden. Leuk om een keer te doen maar kies dan de achtbaan! Je kunt het overal vinden in Kuta en we betaalden hier geloof ik 3,5,- voor!
In de avond zouden we dan echt goed gaan drinken in Kuta. The place to be voor irritante aussies dus dat zou wat gaan worden. We gingen eerst naar Engine room waar alle bedienden/barpersoneel/danseressen en wie dan ook in gele hesjes liepen. Het was een leuk geheel en we hebben onze ogen uitgekeken naar Aussies, maar ook de opgespoten en opgepompte getatoeëerde aso’s die afschuwelijk dansten. En huh, daar stonden opeens Joe en Sam net zo te dansen. Twee Engelsen die we hadden ontmoet in Koh Phangan en die allebei alles hadden verkocht om rond te reizen. Waarom?De sukkels! Maargoed daar zijn we toen mee naar Skygarden geweest(entreee 3,5 euro) wat toch iets meer party was. Daar waren ze eigenlijk best irritant, en gingen ook zo afschuwelijk tegen ons aan dansen waardoor wij ons schaamden voor iedereen in de club. Uiteindelijk hebben we hun afgewimpeld haha en hebben we ‘’Peter’’ en Danny ontmoet uit Amsterdam. Leuke gasten waar we de hele avond mee hebben gedronken en alle shots van die hele toko hebben uitgeprobeerd. En dat waren er nog wel wat. Erg leuk gehad dus!

Volgende dag voelden we ons toch iets wat slechter maar we moesten om 11 uur al uitchecken om naar Seminyak te vertrekken. We zijn toen met de taxi naar Seminyak gegaan en hebben daar een chill hotel gevonden voor 16,- incl. airco en warme douche en vlak bij alles(Bayu perdana). We hebben toen een scootertje gehuurd voor 3,5 euro per dag en zijn toen naar het strand gegaan van Legian waar we de dag ervoor ook de surfles hadden. We zijn toen ergens wat gaan lunchen waar ze ook een zwembad hadden met chille loungebedden dus toen zijn we daar gebleven tot het einde van de avond. Daar kwam Daan tot de ontdekking dat ze veel bulten had en vooral ook veel jeuk. We hadden over bed bugs gehoord maar hadden dit nog nooit meegemaakt. Het zou toch niet zo zijn dat dit in de laatste 2 weken gebeurd bij ons gebeurd? En ja hoor, er zaten waarschijnlijk heel veel bed bugs in Daan haar bed. Het zijn insecten die zich overdag in het bed verstoppen en in de nacht tevoorschijn komen en zich volzuigen met bloed. Hierdoor krijg je ontzettende jeuk en lelijke irriterende bulten. Je ziet ze niet, dus je weet eigenlijk nooit of ze in een bed zitten. Je weet het pas als je de bulten ziet en dan is het al te laat. We zijn na het zwembad even wat rond gaan scooteren in de omgeving van Seminyak. Seminyak is een leuk dorpje waar ze veel mooie boetiekjes en winkels hebben. Je vindt er ook veel dure en luxe resorts en restaurants en het is dus niet echt een backpackers place. Maar wij vinden onszelf nou ook niet echte stoere backpackers en ook wij houden van luxe dus het was heerlijk om hier even te verblijven. In de avond hebben we ons omgekleed en zijn we gaan eten bij een leuk en hippe strandtent, La Plancha. Hier heb ik op aanrader van Bastiaan een heerlijke tonijnsteak gegeten, en ja, het was heerlijk! La plancha is een leuk strandtentje met gekleurde parasolletjes en je hebt er hele chille muziek waarin je kunt wegzakken. Het is er wel wat duurder maar dat is het ook waard. Aanrader dus!

Volgende ochtend hadden we weer een surfles van onze vrienden Franki en Darma. Dit keer in south Kuta, een rustig plekje met misschien 2 surfers op dat moment. Top dus om onze surfkunsten te kunnen oefenen en beter te worden. Deze keer zou een zware les gaan worden. Want we moesten gaan vechten. En wel vechten tegen de golven. Allereerst kregen we weer een uitleg hoe we dit moesten doen en daarna gaan met die banaan. En ja, het was echt vechten. De armspiertjes werden hier zeker goed getraind. Uiteindelijk was het een chill lesje, ik stond vaak goed en lang en begon zelfs al een beetje mee te sturen met de golf. Ook merkte ik dat er soms iets anders was aan de golven. Maar Franki vertelde dat ik gewoon een hoge golf goed had gepakt, dus ik was natuurlijk super trots en dat smaakte naar meer. Mijn aandachtspuntje voor die les, en eigenlijk vooral alle lessen was dat ik moest relaxen en niet te graag te veel wilde. Rustig op de plank, smilee, rustig op de plank en rustig sturen. Ik heb er een handje van om alles snel te doen en meer te willen maar Franki heeft me goed tegengesproken. Misschien kan je niet alles altijd in 1 keer goed doen? Leer van je fouten en probeer het de volgende keer beter te doen. Zeker een leerpuntje voor mij.
Na de surfles zijn we naar een uber-hippe strand tent geweest. Namelijk Potato head club. Bij aankomst werden we al gecontroleerd of we niks van eten of drinken bij ons hadden en toen we daar aankwamen was alles helemaal vol. Oftewel blijkbaar the-place-to-be. We zijn daar toen in het zwembad gaan chillen en hebben een groep van Australiërs ontmoet. Of nouja, 2 meisjes uit Darwin en alle jongens die af en toe een kijkje kwamen nemen bij ons. Leuke meiden alleen we hebben misschien 20 % gehoord wat ze tegen ons zeiden. Ze kwamen uit Darwin en blijkbaar praten ze daar nog erger Australisch dan de gemiddelde Australiër. De ‘’Yes’’ ‘’yeah’’ ‘’Ah’’ en nog meer neutrale woorden kwamen uit onze monden. Haha ze moesten we gedacht hebben wat een truthola’s. Uiteindelijk hebben we daar nog met STAMATIS en een andere Griek gechilld en cocktails gedronken. Uiteindelijk gingen we naar huis, want ja we moesten wel weer veilig thuis komen met de scooter. Onderweg zagen we een sushi tent(shashimi) en hier konden we gewoon NIET omheen. We hadden eigenlijk geen honger, maar toen we het sushi bord zagen leken we wel 2 hongerige wolvinnen. Het was een soort buffet waar alle schaaltjes voor je neus langs kwamen. Elk schaaltje was die avond rond de 2,- en daarvoor kreeg je bijvoorbeeld California rolls of maki’s. Een walhalla voor ons! Want ja ook ik ben nu helemaal verslaafd aan sushi. Uiteindelijk na veel sushi rollen in ons mik zijn we ons om gaan kleden en hadden we afgesproken met ‘’Peter’’ en Danny in de W-Hotel. Hier hebben Paris Hilton en Justin Bieber ook geslapen dus misschien heb ik wel het zelfde kraantje aangeraakt als BB. Hier vonden we het toch iets TE en zijn vervolgens naar verschillende (luxe) clubs geweest. We zijn er denk ik wel in ¾ geweest maar zou niet meer weten welke allemaal. We zijn in ieder geval geëindigd in de Pyramid, de club die tot het laatste open is.

Volgende dag zijn we lekker naar het strand van Legian geweest en hebben we bij Ozzie’s bar gechilld. We hebben daar surf boards gehuurd voor 3,5 euro per persoon en bedjes met een parasol voor dezelfde prijs. We waren van plan om nu echt eens zelf te surfen. Want na 2 lessen zouden wij echt wel kunnen surfen dachten we. Vol zelfvertrouwen en met een flitsend shirt liepen we het water in. Maar wij waren niet de enige, want in een straal van 5 meter zaten denk ik wel 10 mensen inclusief board. Oppassen geblazen dus want je kan zo een board van een ander op je hoofd krijgen. Toch viel dit vies tegen. Want waar waren Franki en Darma nou om te zeggen ‘peddel’ en ‘go, smileeee’? We vonden het super moeilijk om te zien of een golf goed was of niet. We pakten dan weer te hoge golven en dan weer lage golven die niks voorstelden. We hadden totaal geen inzicht in wat nou wel of niet een goede golf was. Uiteindelijk waren we er klaar mee, nadat we 5 x onder water moesten door verschillende sets(golven achter elkaar). We zijn toen lekker gaan chillen op onze bedjes en ik heb weer verschillende dingen gekocht bij alle lieve Balinese vrouwtjes. 1 vrouwtjes heeft mijn nagels gedaan en toen ik vroeg na haar kind en hoe oud ze was, schrok ze. Haar kindje was namelijk de volgende dag jarig en dat was ze helemaal vergeten. Ze voelde zich helemaal schuldig en schaamde zich. Ik heb haar toen 4 euro gegeven zodat ze een kleinigheidje kon kopen. Ze was er helemaal blij mee en ik hoop dat ze dit ook heeft gedaan. Vervolgens hebben we (ja weer) een massage genomen.
Begin van de avond zijn we naar Uluwatu gereden. We hadden hier veel leuke verhalen over gehoord en we wilden dit met eigen ogen bekijken en beleven. We hadden uiteindelijk een goed hotel(Waroeng Surya) gevonden inclusies airco, tv en ontbijt voor 13,- een prima dealtje dus. Ook was het erg fijn dat alles daar in de buurt zat. In die omgeving ligt alles vrij ver uit elkaar maar hier had je eigenlijk alles wat je nodig had. Zo had je een minimarkt, restaurant en een scooterverhuur. We zijn vroeg ons bed in gegaan omdat we de volgende dag weer af hadden gesproken met onze grote(kleine) vrienden Franki en Darma.

Die ochtend werden we vroeg op gehaald en zijn we naar een chill surferspot gereden in de buurt namelijk Balangan beach. Hier kan je surfen als beginner maar ook als je al ver gevorderd bent. Gelukkig waren we er vroeg in de ochtend want het was er totaal nog niet druk. Deze les stond in het teken van het ‘sturen’ van links of naar rechts. Best moeilijk want voorheen gingen we gewoon hoppa naar voren zonder erbij na te denken. Nu moesten we eerst naar voren om snelheid te maken, dan naar achter, en met onze armen bewegen en zo zou je dan naar links of naar rechts kunnen. Na een paar keer oefenen ging dit best goed, en kwam ik toch wel een stuk meer naar rechts uit. Leuke hiervan is ook dat je sneller gaat en dat vind ik natuurlijk het allerleukst. Snelheid! Helaas lagen daar wel veel rotsen en stenen waardoor Daan en ik onze voeten flink hebben opgehaald. Op dat moment voelden we niet zoveel maar de dagen erna hadden we toch wel allemaal kleine wondjes.
In de middag heeft Franki ons weer netjes bij ons hotel gebracht en zijn we gaan lunchen bij het restaurantje van onze homestay. We hebben vervolgens een scooter gehuurd om in de omgeving te scooteren. We zijn in Uluwatu, Padang Padang, Bingin en Jimbaran geweest. Dit is een leuke omgeving om rond te scooteren en het is als het ware een rondje en zo moet wel erg je best doen om daar te verdwalen. Ik vind deze plaatsjes allemaal veel chiller dan bijvoorbeeld Kuta of Seminyak. Je ziet overal (leuke) surf dudes met boarden aan hun scooters wat natuurlijk leuk is om naar te kijken. Er hangt een relax sfeertje en je ziet veel meer natuur en groen en natuurlijk de prachtige stranden. Hier vind je namelijk echt hele mooie stranden, Kuta is daar niks bij! Na 2/3 uurtjes scooteren zijn we naar de Uluwatu tempel gereden. Dit is een tempel wat op een klif gebouwd is en waar je ontzettend mooi de zonsondergang kan zien. Nadeel is wel dat er veel apen rond lopen, en dan vooral agressieve apen. Ik haat ze. Je moet hier dus niet nonchalant met je zonnebril of ketting rondlopen want die ben je kwijt voordat je het door hebt. Om 6 uur elke dag is daar de Kecak dans performance. Muziek word hier gemaakt door de mannen zelf wat erg leuk is om te zien. De kostuums waren mooi en de witte aap was erg grappig en die speelde echt met het publiek mee. Leuk om een keer gezien te hebben! Je betaalt geloof ik 3/4 euro voor de dans en 1/2 euro entree. Tegenover de tempel zit een restaurant met een Nederlandse eigenaar waar je een goed bak koffie of biertje kan drinken. Ook kunnen ze je helpen om kaartjes te kopen zodat je niet zolang in de rij hoeft te staan. De locals krijgen namelijk voorrang en soms moet je als toerist wel een half uur wachten voor een kaartje. Je kunt dus beter wachten met een lekker bak koffie erbij;).
In de avond hadden we ons omgekleed en hadden we afgesproken om met Franki naar Single Fin te gaan. Single Fin is DE party onder de surfers en eigenlijk ook wel DE party op zondag in Bali. Allereerst dronken we nog een biertje bij ons hotel en zijn we vervolgens samen met Franki naar Single Fin gegaan. Daar had hij ook nog met 2 Balinese vrienden afgesproken en op het feest zelf kwam hij nog 4 Nederlanders tegen: Suzie, Martijn, Dani en Roelof, die hij ook les heeft gegeven. Leuke party dus, alleen ging om 1 uur al de lichten uit. Zum Schluss en nach hause. En in de buurt was ook niks meer open. Blijkbaar is er van 9 tot 11 live muziek en van 11 tot 1 party muziek en daarna is het gewoon afgelopen omdat alle surfers natuurlijk weer vroeg op de planken moeten staan. Toen zijn we met Suzie, Martijn, Dani, Roelof en Franki nog naar ons hotel gereden, want de mini markt was nog open en daar was een grote tafel waar we nog gezellig wat konden drinken. Hier hebben we dan ook zeker goed gebruik van gemaakt! Na Franki zijn 2de biertje kwam ik erachter dat hij erg opzoek was naar een Europese vrouw?.‘’You look beautifull’’ ‘’ Are you happy’’ ‘’You need to drink more’’ en nog meer onzin kraamde die uit. Ook alles wat hij vertelde was op mij gericht dus dit zorgde voor veel awkward situaties. Franki is wel mijn surfleraar en de volgende dag moest ik gewoon weer in mijn bikini op dat board gaan shinen. Hier had ik dus echt totaal geen zin in. Heb ik weer! Hoogtepunt was toch wel dat hij vroeg of hij bij me kon slapen omdat die met de auto was. Hij was inderdaad al echt bezopen en we zouden hem zo niet naar huis laten rijden. We hadden maar 1 tweepersoons bed en hadden geen zin om hier met 3 personen in te liggen. En hadden natuurlijk ook geen zin in zijn gebrabbel haha. Ik heb toen bij ons hotel een bedje gemaakt die best comfortabel was maar hier was hij niet van gediend. Hij had natuurlijk op meer gehoopt die sneaky bastard. Uiteindelijk heeft hij een fles water gedronken en is hij in zijn eigen auto helemaal weer terug gereden richting Seminyak. We konden hem niet tegen houden want zoals hij zei is dit blijkbaar normaal in Bali. Nou op hoop van zegen dan maar dachten we. Gelukkig kreeg ik 2 uur later een sms’je dat hij veilig was aangekomen. Gelukkig maar, want ik had dit zeker niet om mijn geweten willen hebben…

Volgende dag voelde we ons best fit. Franki gaf ons in de nacht een pakje kokosnoot drank en dat heeft wonderbaarlijk goed geholpen. Wat een top drankje, dat ga ik in Nederland ook kopen! We zijn toen eerst even naar een farmacie gereden omdat Daan nog ontzettend jeuk had van die verschrikkelijke, irritante bedbugs. Daarna hadden we heerlijk gechilld op het strand van Padang Padang. Dit is een van de mooiste stranden op Bali maar het is er wel erg druk. Je kunt er namelijk goed zwemmen maar ook als je verder het water in gaat kan je goed surfen. Ook kan je er allemaal leuke ringetjes, armbandjes, sarongs kopen en heb je er 2 lekkere restaurantjes. Een van-alles-wat-strand dus! We waren van plan om daar te surfen maar na die ene keer dat het zo slecht ging in ons eentje durfden we toch niet echt meer. Er waren op dat moment best hoge golven en je moest midden de zee op. Misschien dat dit ons ooit nog gaat lukken! Wie weet? We hebben daar einde van de middag een lekkere bami goreng gegeten en zijn Jimbaran in gereden voor een massage. Weer hadden we veel spierpijn van het surfen en omdat het hier zo spotgoedkoop is dachten we waarom ook niet? Vervolgens wilden we nog wat gaan eten bij Single Fin alleen die was helaas al dicht. Je moet hier denk ik echt alleen op woensdag en zondag zijn. Toen zijn we maar weer bij onze vrienden van het hotel gaan eten waar we standaard altijd garlic bread gratis kregen zodat we lekker uit ons giecheltje zouden stinken. We hebben toen onze koffers ingepakt, wat zeg ik, backpacks omdat we de volgende dag 1 nachtje zouden verblijven in Seminyak om vervolgens naar de Gillis te gaan.

Volgende dag zijn we vroeg naar Uluwatu beach geweest. We dachten dat je daar kon zwemmen maar dit is toch echt meer een surferspot. Het is er echt ontzettend mooi en vanaf Single Fin heb je daar echt een heel mooi uitzicht en kan je de beste surfers spotten die de grootste golven pakken. Leuk om te zien, helaas voor ons iets wat onrealistisch. Maar zeg nooit nooit? We hebben daar een tijdje gekeken en zijn toen weer naar Padang Padang geweest om daar nog te relaxen op het mooie strand. Het is echt een klein hippie strandje vind ik, en dat komt denk ik vooral door de leuke spulletjes die ze er ook verkopen. Echt spotgoedkoop en ik heb dan ook bij 1 vrouwtje haar hele weeksalaris omhoog geholpen. Met liefde haha! Daar kwamen we weer Suzie, Martijn, Dani en Roelof die de dag ervoor niet overleefd hadden. We zouden samen gaan surfen die dag ervoor, maar na al het alcohol geweld(voor deze oudjes, haha sorry) moesten ze toch een dagje bijkomen. We zijn daar tot het einde van de middag gebleven toen Franki ons weer kwam ophalen bij ons hotel voor onze 4de les. Hij zou ons dan ook gelijk naar Seminyak brengen zodat wij geen taxi hoefde te nemen. Goed voor onze portemonnee dus! We zijn toen uiteindelijk in Kuta geëindigd omdat daar de beste golven zouden zijn. Eenmaal aangekomen was dit eigenlijk niks. Toen stelde hij voor om naar Kuta reef te gaan. Oftewel met een bootje midden op zee bij een reef. Doodeng dus voor ons nitwits. Nou uiteindelijk hebben we dit toch maar gedaan want we zouden anders nergens anders meer op dat tijdstip kunnen surfen. Vol zenuwen zaten we op dat bootje vooral ook omdat het zo diep op zee was en je dus niet weet wat er allemaal onder je zwemt. Niet aan denken en gewoon gaan was dan ook Franki zijn antwoord. Deze keer kregen we geen nieuwe technieken maar vertelde hij wel wat we moesten doen als we van de board af zouden vallen. Je kan hier niet staan, en de golven zijn vele malen sterker dan aan de kant. Als je zou vallen moest je namelijk direct op je board klimmen en je dan mee laten voeren door de golven. De golven zouden namelijk op een bepaald punt stoppen, en als je dan naar links zou gaan, is er een soort channel en kon je rustig terug peddelen zonder golven. Klonk prima dus en makkelijk. De eerste keer, na ontzettend veel zenuwen, stond ik eventjes op het board maar viel ik er na 4 seconde er weer af helaas. Toen riep Franki ‘’board’’ dus ik klom snel op mijn board en het was dan dus de bedoeling dat ik me mee liet voeren door de golven. Helaas ging dit helemaal verkeerd en had ik een bijna dood ervaring. Ik klom op mijn board maar veels te ver naar voren waardoor de punt bij de eerstkomende golf in het water kwam. Ik weet niet wat er allemaal gebeurd is in die 10 seconde maar op een een of andere manier trok het board en het water me naar beneden en zag ik allemaal witte golven over me heen gaan. Het was moeilijk om naar boven te komen, maar ik had allemaal al water in mijn ogen en mond. Het duurde een eeuwigheid dat ik eindelijk boven kwam en uit nood riep ik HELP HELP HELP! Haha het klonk volgens mij echt alsof ik gebeten was door een haai. Op dat moment was ik wel echt even bang. Ik ben nooit echt bang met dat soort dingen maar toen het me niet lukte om omhoog te komen en ik al die golven over me heen zag gaan was ik wel echt heel bang! Uiteindelijk na even wat bijkomen ging het gelukkig wel goed. Het was wel echt een stuk moeilijker omdat we niet, zoals de meeste mensen, rechts moesten sturen maar links. En laten wij nou dat net nog niet geoefend hebben. Ook duurde het lang voordat er goede golven kwamen voor ons, dus uiteindelijk hebben we niet zo vaak gestaan, maar als je stond was het wel een goede en vooral lekker hard! I like! Na de les heeft Franki ons weer naar het zelfde hotel gebracht waar we eerst zaten en hebben daar weer bij onze favo sushi tent gegeten. Genieten dus! Volgende dag werden we vroeg opgehaald om naar de Gillis te gaan! Maar dat vertel ik later, het is nu wel weer genoeg geweest vinden jullie niet?

Dit is natuurlijk allemaal al weer 3 weken geleden want ik ben nu weer in het koude Nederland. Ik heb zin om iedereen weer te zien! Want ik heb jullie gemist hoor!

Normaal gesproken schreef ik elke dag op wat ik had gedaan, wat iets heette en wat de prijzen waren. Ik hield dit bij via mijn concepten van mijn Email maar toen ik thuis kwam was alles van 2,5 week Bali WEG! Oftewel ik heb nu, gelijk toen ik thuis kwam, dit helemaal opnieuw geschreven. Deel 2 komt nog, maar pas na Qday! Even rust haha! Veel plezier iedereen!


Liefs xxx





  • 27 Mei 2014 - 12:07

    Kyra Emanuel:

    Leuke blogs Denise! Komt er nog een bali deel 2? ben erg benieuwd naar de Gili's, daar ga ik ook heen deze zomer :)
    Xx Kyra

  • 27 Mei 2014 - 12:16

    Denise:

    He Kyra!

    Dankjewel!
    Jaa..... die komt er aan.. alleen ik heb er eerlijk gezegd nog niet echt tijd voor gehad. Ik had alles al opgeschreven tijdens het reizen, maar ben alles kwijt geraakt, dus ik hik er de hele tijd tegen aan! Maar voordat je weggaat is die er sowieso, heb veel leuke tips!

    xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Denise

Actief sinds 06 Jan. 2014
Verslag gelezen: 6545
Totaal aantal bezoekers 17196

Voorgaande reizen:

08 Januari 2014 - 19 April 2014

Backpacken door Zuidoost Azie

Landen bezocht: