Vietnam: Ho Chi Minh, Mui Ne en Dalat
Door: Denise van de Bilt
Blijf op de hoogte en volg Denise
17 Maart 2014 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Vietnam
Ho Chi Minh
Na 62$ te hebben betaald voor ons visum bij het hotel konden we dan eindelijk gaan! We moesten onze paspoorten inleveren bij de buschauffeur(?!) waarbij je ze vervolgens weer 1 voor 1 op moest halen bij de douane. Beetje raar systeem dus! Vanuit daar zijn we naar district 1 gegaan waar de goedkoopste hostels en Restaurants zijn. We zaten daar middenin in Mimi's hotel voor 10$ per nacht inclusief ontbijt. Daan voelde zich nog steeds niet goed, en was bang dat ze Malaria had. Dit omdat ze de symptomen had opgezocht op internet en het er verdacht veel op leek. We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan, en ze moest toen gelijk al 50$ euro betalen voor een spreekuur. Dat hadden we niet, dus toen ben ik weer terug gegaan naar het hotel en onze bankpassen gehaald om zo geld te pinnen. Daan had in de tussentijd al bloed af laten nemen voor 60$ omdat ze misschien dachten aan denge.
Na een halve dag in het ziekenhuis te hebben gezeten had ze dat gelukkig niet! Wel een keelontsteking met als medicijn antibiotica voor 10 dagen! Balen dus en 170$ lichter! We zijn toen wat gaan plannen voor de komende dagen, wat gaan eten en toen vroeg ons bed in gegaan.
Volgende ochtend ben ik zelf naar het War remembrance museum geweest om meer te weten te komen over de Vietnam oorlog. Hier worden veel overblijfselen van het Amerikaanse leger tentoongesteld en je vindt er veel propaganda, maar echt een uitleg over de oorlog vind je nergens. Je ziet veel foto's van omgekomen, mishandelde en gehandicapte Vietnamezen wat de Amerikaanse soldaten allemaal hadden aangericht. Logisch natuurlijk, maar je ziet bijvoorbeeld nergens een Vietnamees met een geweer op de foto. De foto's van de slachtoffers van Agent Orange(vaak mensen met een lichamelijke handicap) is erg heftig om te zien. Ook al is de oorlog afgelopen, er lopen nog genoeg nageslachten rond met afwijkingen, doordat Amerika gif over het land heeft gesproeid wat erfelijk is.
Vervolgens na wat (meer) informatie te hebben opgezocht over de oorlog zijn Daan en ik naar de Chi Chi tunnels gegaan. Met een bus vertrek je, stop je bij mensen met Agent Orange die producten maken( belachelijke "attractie") en kom je na drie uur eindelijk aan. De tunnels zijn gebouwd door de lokale bevolking en zijn 250 km lang. Ze zijn gebruikt voor de bezetting door frankrijk en natuurlijk tijdens de Vietnamoorlog. Bij de tour krijg je een gids die rapido alles verteld en weer doorgaat. Toch krijg je hierdoor wel iets meer informatie hoe ze bijvoorbeeld boobytraps maakten, hoe ze eruit zagen, hoe ze zorgden voor frisse lucht in de tunnels en uiteraard hoe de tunnels er van binnen uit zagen. In de tunnels hadden ze slaapvertrekken, opslagplaatsen, keukens, operatiekamers en nog veel meer! Zelf ben ik ook in de tunnel geweest, maar toen het smaller werd kreeg ik het te benauwd en wilde ik er zo SNEL mogelijk uit. Mijn claustrofobie van vroeger kwam weer naar boven! Je kunt je niet voorstellen dat daar zoveel mensen in leefden. Raar vond ik wel dat je kon schieten met een AK-47 en nog meer heftige wapens. Ze vertelden dat Amerika zoveel wapens in hun bezit had tijdens de oorlog, waarom dan nu wel (onnodig) gaan schieten? Beetje rare situatie vond ik dat en het was alleen maar bedoeld om extreem veel geld te verdienen op de toeristen.
Mekong
In de avond hebben we wat rondgelopen en zijn we weer vroeg ons bed in gegaan. Volgende dag moesten we er al om 7 uur uit om een tourdagje Mekong Delta te bezoeken. De mekong is een rivier die door China, Birma, Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam stroomt. Tot voorheen zijn we er nog niet op geweest, schande eigenlijk haha! Daarom nu dit tripje om er toch iets van mee te krijgen en te zien.
We gingen eerst met een grote boot naar een honingfarm. Daar kregen we thee met honing en allerlei andere lekkernijen. Uiteraard stond er gelijk weer iemand voor je neus om alles aan te smeren. Want ja, dit tripje was ontzettend toeristisch! Maar goed wat wil je ook voor 9$ voor een hele dag?
Vervolgens zijn we ergens wat fruit wezen eten onder het "genot" van Vietnamese traditionele muziek. Het was prima maar wel een beetje een rare situatie omdat ze recht voor je neus gingen zingen haha. Beetje awkward werd ik ervan en van binnen moest ik dan ook wel een beetje lachen! Vervolgens gingen we dan eindelijk met een klein longtail bootje de Mekong op! Alle toeristen krijgen een Vietnamese hoed opgezet in de hoop dat je dat later van ze koopt. Gelukkig had ik er vooraf al 1 voor mezelf gekocht, want je bent in Vietnam of niet toch? Dit tochtje was erg leuk, het zag er mooi uit en leuk om meegemaakt te hebben! Helaas was het wel wat kort maar ik denk niet dat het vrouwtje langer door had kunnen peddelen met ons 3en erin!
Daarna zijn we weer ergens anders aangemeerd en wat gaan eten waar je krokodillen kon voeren en wat rond kon fietsen rondom de omgeving. Helaas waren de fietsen al op toen wij wilden gaan!
Daarna zijn we naar een kokosnoten farm geweest en hebben we gezien hoe je heerlijke snoepjes krijgt door middel van een kokosnoot. Daarna kwam echt iets afschuwelijks. We zaten met z'n vieren in een kar achter een paard. Je zag echt dat die beesten ondervoed waren! We dachten dat we ergens naartoe werden gebracht, dus bleven er maar op zitten omdat dit de enige route was. Eigenlijk was dit gewoon een nutteloos toeristenrondje waar de paarden bijna door hun hoeven gingen. Toen ik eraf ging kreeg ik een ontzettend rotgevoel dat ik dit gedaan had. Snel vergeten dit!
Daarna zijn we naar de happy Buddha(de zoveelste) geweest en werden we weer terug gebracht richting ons hotel. Het was een prima toertje voor 9$ maar als je al op de Mekong bent geweest is het niet heel spectaculair! Voor ons was het ook net zo leuk geweest als we alleen over de mekong waren geweest en NIET op de zielige paarden!
Op onze (helaas) laatste avond hebben we een hele lekker sushi tent gevonden bij ons om de hoek. Je eet het gewoon op straat op plastic stoeltjes en je betaald voor een Californië roll ongeveer €1,50. Het heet Sky sushi 197, en is echt 3 min lopen vanaf district 1. Ook hebben ze vlakbij het hotel heerlijke fruit shakes. De beste die we tot nu toe hebben gehad en puur fruit! Volgens mij is ze de bekendste in Ho Chi Minh want er staan hele rijen en stoeltjes bij haar kraampje en je moet dan ook op een papiertje schrijven wat je wilt. Je kan zelf alles mixen en ik nam dan ook altijd passion fruit- banaan - ananas, heerlijke combinatie al zeg ik het zelf! Ze staat vooraan bij het straatje: Khu pho van hoa khu pho I. Dat is ook de ingang van ons hotel, en midden in district 1. Zeker 2 aanraders als je in Ho Chi Minh bent!
Dan nog even over het verkeer hier. In 1 woord; gekkenhuis! In de avond staan er bij een stoplicht zo 200 scooters te wachten. Iedereen toetert, rijdt door elkaar heen en kijkt niet uit. Toch heb ik nog geen ongeluk gezien of meegemaakt. Maar je moet zeker goed opletten hier!
Mui Ne
In de avond heben we de nachtbus naar Mui Ne genomen, een plaats aan de kust omringd door duinen en de zee. We werden daar midden in de nacht gedropt zonder ook maar een taxi of iets om ons heen. We hadden nog geen hotel geregeld dus moesten dit nog gaan zoeken, maar uiteraard was alles vol en dicht. Gelukkig hadden we een soort motel gevonden voor 15$ per nacht, alleen wel een beetje uit het centrum helaas.
Volgende dag zijn we lekker het strand op geweest waar je trouwens ontzettend veel kite-surfscholen tegenkomt. Het waait er hard en is dus perfect voor (kite)surfen. In de avond zijn we wat gaan eten bij het restaurantje Friendly. Het personeel was ook erg Friendly en het eten was erg lekker en goedkoop, leuk restaurantje dus!
De volgende dag, of nouja nacht, deden we een jeep tour in Mui Ne. Om half 6 werden we opgehaald en gingen we gelijk naar de witte duinen wat een half uur rijden was. Wit kan je het eigenlijk niet echt noemen, het was meer zandkleurig. We zouden daar de zonsopgang gaan zien! Helaas begon het precies daar te miezeren waardoor we echt totaal niks zagen van de prachtige views en het er ook nog is ijskoud was. Jammer!
Daarna zijn we naar de rode duinen geweest wat erg woestijnachtig was en dat was wel heel leuk om te zien. Raar contrast was wel dat een paar meter verderop je de zee gewoon kon zien. Het miezeren was opgehouden en we konden alles goed zien. Als je aankomt komen er gelijk allemaal kinderen a.k.a straatschoffies op je af met een soort plastic slee van ongeveer een meter waarmee je van de duinen af kan glijden. Voor 2 euro mag je zovaak mogelijk glijden, zeiden ze! Dus wij hadden er twee genomen, en zijn samen met een groep van 8(?!) jongens in de leeftijdscategorie van 5-16 naar de duinen gegaan. Het glijden was erg leuk, alleen toch doe je dit niet zo vaak omdat je daarna weer helemaal omhoog moet lopen wat ontzettend zwaar is! We hebben uiteindelijk geloof ik maar vier keer gegleden haha. Tijdens het glijden droegen ze onze tassen, deden ze alsof ze Joop van Tellingen waren met mijn camera en ze namen ons dan ook mee naar ""leukste en de beste" plek! Na ons soms wat opvallend aan te raken en een paar keer glijden was het tijd om te gaan. We gaven het afgesproken geld maar dit was NOT OKE. De kleine wilde geld omdat die foto's maakte, de grote wilde geld voor het dragen van mijn tas en zo wilde ze allemaal geld en vroegen ze allemaal 2 euro. Uiteraard gaven we dit niet, en werden ze boos en 1 jatte mijn slipper. Wij werden ontzettend agressief en schreeuwden keihard en dit hadden ze niet verwacht. We pakten onze spullen af maar die k*t kinderen bleven maar vieze dingen zeggen zoals I wanna boom boom you en tits en nog meer dingen die een 6-jarig kind niet eens kan weten. Daarna hebben wij dan ook iedereen voor ze gewaarschuwd!
Als je dit glijden gaat doen, super leuk en lachwekkend met zijn 2en. Maar let op je eigen spullen en geef ze desnoods vooraf geld! En ga vooral niet naar verlaten plekken. Je kunt overal prima glijden en de 1 is nou echt niet specialer dan de ander! Al met al was het glijden wel echt leuk en de rest van de dag liep ik dan ook met overal zand, het zat zelfs in mijn neus en oren!
Daarna zijn we naar een vissersdorpje geweest wat een schilderachtig tafereel was. Het zag er erg mooi uit met overal gekleurde bootjes, maar ook de typische ronde vissersbootjes uit Vietnam. De mannen gaan de zee op terwijl de vrouwen ondertussen de vissen verkoop-klaar maken. Interessant om te zien hoe ze dit allemaal deden, maar ook soms erg smerig. Daan was na minuut 1 al weg, want de stank daar was niet te houden. Een viskraampje op de markt in Vredenburg is er niks bij! Hier kwam alles echt bij elkaar en het "afval" lieten ze gewoon liggen. Daarna zijn we naar een kleine Canyon geweest waar nog een kudde buffalo's op ons af kwam. Met wat spastische bewegingen liepen we daar snel langs haha. Daarna zijn we afgezet op het strand en zijn we daar een hele dag wezen chillen aangezien we om 10.00 alweer terug waren van het toertje.
Ik zag dat een man van de kite school iets aan het oefenen was op zijn surfboard. Ik deed expres of ik heel dom was en vroeg wat "dat" was en wat die aan het doen was. Ik dacht misschien kan hij me alvast wat leren voordat we naar Bali gaan haha. Een lesje kost in Mui Ne al gauw 30$. Hij was zelf een kite surfer, maar hij leerde me wel om op het surfboard te klimmen en op te staan. Na een paar keer oefenen lukte dat me welgeteld 3 seconde. Wat een domper! En shit, hoe ga ik leren surfen in Bali in 2 weken? Nouja, veel oefenen waarschijnlijk! Daarna probeerden we tegelijk op de board te zitten. Of nouja, ik zitten en hij staand vooruit peddelen. Hij ging eerst op het board waarnaar ik elke keer in mijn te grote broekje omhoog moest komen en hij zo elke keer een bepaald uitzicht had. En ik maar zeggen "ik ben jaloers op jouw pak". Maar hij zei elke keer, oke let's try it again, come on we can do this. Shit, moet ik weer omhoog! Nadat ik een jellyfish "zag" moest ik er toch echt wel uit!!! Maar ach, wel al iets kunnen oefenen met surfen, nog 99% te gaan! Daarna zijn we weer bij onze Friendly vrienden gaan eten, en gingen we vroeg slapen omdat we de volgende dag naar Dalat zouden vertrekken.
Dalat
In de ochtend vertrokken we met een slaapbus inclusief gratis ongedierte naar Dalat. We hebben nog nooit in zo'n smerige bus gezeten. Overal dode mieren en beesten die met een insectenspray zijn bespoten, de geur bleef daarna ook nog lekker in de bus hangen. Maargoed, Dalat is een Frans bergdorpje en heeft een romantisch sfeertje. Ik wilde daar graag iets meer van zien en vooral hoe de lokale bevolking daar werkt en leeft. Ik had over de Easy riders gehoord en mij leek het leuk om dat hier te gaan doen. Easy riders zijn eigenlijk privé tourguides die je persoonlijk(waar jij maar wilt) rondrijden met een moter. We betaalden per eigen Easy Rider 25$(19€) voor een hele dag rondrijden, inclusief entree voor bepaalde dingen en natuurlijk alle informatie. We hadden twee Easy Riders maar Tach(mijn Rider) was meer de tourguide van de twee en kon goed Engels. Hij is 25 jaar en heeft als droom om als barkeeper te werken waar hij nu ook een opleiding voor volgt. Voor zo'n dag als deze verdient hij 10$ netto. Je zou denken dat hij daar niet van kan rondkomen maar zelfs in zijn vrije tijd helpt hij de armen in een weeshuis. Lieve jongen dus die guide van ons!
Allereerst gingen we naar een lokaal restaurantje waar we zelf springrolls mochten rollen. Dit was echt de lekkerste springroll ever, en we bleven maar rollen haha. Er zat van alles in; groenten, vlees, kruiden en je kon hem zo lekker maken als je wilt, en ook zo dik. Echt iets voor de Massegast haha! We zijn er helemaal verslaafd aan maar kunnen ze nergens meer zo lekker vinden als deze lovers!
Daarna gingen we met de Easy Riders naar een bloemenkas waar ze allerlei verschillende soorten bloemen telen. Zonnebloemen, rozen en ook tulpen, een kleurrijk geheel dus om te zien. Daarna deed Tach een regenjas aan omdat we over een 10 kilometer stoffige verbouwde weg gingen rijden. Overal waren er bouwvakkers aan het werk om de weg te gaan verbreden binnen 1 jaar. Knap als ze dat gaat lukken want ze waren ook vaak aan het chillen.
Vervolgens gingen we naar een koffieboerderij waar ze ons de verschillende soorten eigen verbouwde koffie liet ruiken. Arabica, mokka, maar ook weasel koffie die hun topper was. Na een lekkere bak koffie hebben we de koffieplantage opgezocht. Vervolgens liet hij zien hoe een Vietnamese dame een tas naaide, zo een met leuke bloemetjes en felle kleuren die wij ook in Bangkok hadden gekocht. Wat een techniek komt daar aan te pas en wat gaat het snel. Speady Gonzales,"wie kent hem niet", is er niks bij! Daarna gingen we naar de weasels die de koffiebonen opeten en dan weer uitpoepen. Na een heel proces heb je dan uiteindelijk de lekkerste koffiebonen die de Vietnamese bevolking dan graag als cadeau geeft bij een verjaardag. Het wordt hier in Vietnam echt als luxe product gezien maar de koffie zal net zoveel kosten als een gemiddeld Nederlands koffiemerk.
Daarna zijn we bij een zijdefabriek geweest en hebben we kunnen meekijken tijdens het proces van stap 1(de larf) tot de laatste stap(een zijden jurk). Leuk om te zien wat er allemaal vooraf gaat aan al die zijden jurkjes die je overal in Vietnam kan laten maken voor een prikkie. Daarna zijn we naar de Elephant waterfall geweest. Na een klim van 15 minuten kwamen we daar uiteindelijk aan en hebben we de mooiste waterfall tot nu toe gezien. Daarna gingen we naar beneden naar de waterfall en kon je er een soort van "onder" staan. Ik heb dat gedaan en het is meer nevel maar ondertussen word je wel echt zeiknat en je wordt echt weggeblazen.
Daarna zijn we lekker rond gaan rijden door het binnenland en zo zie je ontzettend veel dingen. Scooters die bijna omvallen van de hoeveelheid spullen erop, apart en vooral anders gebouwde tractoren, vrouwen met tabakbladeren lopend in de volle zon en kudde's dieren over de weg. Maar ook zie je tig scooters staan bij kleuterscholen waarnaar je vervolgens vaders ziet met 4 kinderen op 1 scooter. Erg gevaarlijk en ik vraag me af hoeveel ongelukken er niet gebeuren op deze manier. Tijdens het rijden heb ik Tach veel vragen gesteld over het land en de bevolking. Hij vertelde alles heel trots en zo ben ik heel veel te weten gekomen. Zoals dat de kinderen die op strand of straat plastic flesjes rapen, moeten er eerst 200 rapen om 1$ te verdienen! Daar zijn ze soms dagen mee bezig. Altijd aan ze geven dus! Ook hier dragen ze, net zoals in vele anderen landen, een uniform tijdens hun high school periode. Blauw en wit en de uitvoering hiervan mogen ze zelf bepalen.
Uiteindelijk kwamen we aan bij een meer waar we de zonsondergang hebben gezien. Erg mooi en een prachtig uitzicht. Daarna heeft Tach ons nog afgezet bij Crazyhouse, wat erg bekend is in Dalat. Het heeft meer iets weg van de Efteling en lijkt echt op een sprookjeshuis. Je gaat overal smalle trappetjes op en kleine gangetjes in waar je af en toe een kamer vind die je kan huren. Misschien leuk voor Wibi Sourjadi en zijn nieuwe party vriendin? Je voelt je meteen weer kind als je daar loopt en gaat overal aan zitten en voelen haha.
Het was ontzettend leuk om een dagje achterop de moter te genieten van alles om je heen. Rare en lekkere geurtjes, mooie kleuren, aparte gewoontes, apparaten en technieken. Ik zou je de Easy Riders zeker aanraden om te doen als je hiervoor tijd hebt. En dalat is een leuke bestemming ervoor!
Nadat we zijn afgezet hebben we wat op een marktje gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Ons hotel(Cam tu cau), wat we van te voren hadden geregeld, was erg goed en had een goede service. We betaalden 8€ en in de ochtend kreeg je dan ook voor 1€ meer een goed ontbijt + een grappig mannetje als eigenaar. De lieverd, met zijn muziek!
Volgende ochtend namen we de bus naar Na Trang om vanuit daar door te gaan naar HoiAn.
Ik hou het nu even voor gezien. We zitten nu alweer lekker warm op de Thaise eilanden en zoals je misschien wel leest loop ik erg achter. Maargoed zoals ik heb beloofd houd ik jullie op de hoogte!
Kusjes voor jullie!
X Scoot/Denise/Dennis/dennygirl/nies
Ho Chi Minh
Na 62$ te hebben betaald voor ons visum bij het hotel konden we dan eindelijk gaan! We moesten onze paspoorten inleveren bij de buschauffeur(?!) waarbij je ze vervolgens weer 1 voor 1 op moest halen bij de douane. Beetje raar systeem dus! Vanuit daar zijn we naar district 1 gegaan waar de goedkoopste hostels en Restaurants zijn. We zaten daar middenin in Mimi's hotel voor 10$ per nacht inclusief ontbijt. Daan voelde zich nog steeds niet goed, en was bang dat ze Malaria had. Dit omdat ze de symptomen had opgezocht op internet en het er verdacht veel op leek. We zijn toen naar het ziekenhuis gegaan, en ze moest toen gelijk al 50$ euro betalen voor een spreekuur. Dat hadden we niet, dus toen ben ik weer terug gegaan naar het hotel en onze bankpassen gehaald om zo geld te pinnen. Daan had in de tussentijd al bloed af laten nemen voor 60$ omdat ze misschien dachten aan denge.
Na een halve dag in het ziekenhuis te hebben gezeten had ze dat gelukkig niet! Wel een keelontsteking met als medicijn antibiotica voor 10 dagen! Balen dus en 170$ lichter! We zijn toen wat gaan plannen voor de komende dagen, wat gaan eten en toen vroeg ons bed in gegaan.
Volgende ochtend ben ik zelf naar het War remembrance museum geweest om meer te weten te komen over de Vietnam oorlog. Hier worden veel overblijfselen van het Amerikaanse leger tentoongesteld en je vindt er veel propaganda, maar echt een uitleg over de oorlog vind je nergens. Je ziet veel foto's van omgekomen, mishandelde en gehandicapte Vietnamezen wat de Amerikaanse soldaten allemaal hadden aangericht. Logisch natuurlijk, maar je ziet bijvoorbeeld nergens een Vietnamees met een geweer op de foto. De foto's van de slachtoffers van Agent Orange(vaak mensen met een lichamelijke handicap) is erg heftig om te zien. Ook al is de oorlog afgelopen, er lopen nog genoeg nageslachten rond met afwijkingen, doordat Amerika gif over het land heeft gesproeid wat erfelijk is.
Vervolgens na wat (meer) informatie te hebben opgezocht over de oorlog zijn Daan en ik naar de Chi Chi tunnels gegaan. Met een bus vertrek je, stop je bij mensen met Agent Orange die producten maken( belachelijke "attractie") en kom je na drie uur eindelijk aan. De tunnels zijn gebouwd door de lokale bevolking en zijn 250 km lang. Ze zijn gebruikt voor de bezetting door frankrijk en natuurlijk tijdens de Vietnamoorlog. Bij de tour krijg je een gids die rapido alles verteld en weer doorgaat. Toch krijg je hierdoor wel iets meer informatie hoe ze bijvoorbeeld boobytraps maakten, hoe ze eruit zagen, hoe ze zorgden voor frisse lucht in de tunnels en uiteraard hoe de tunnels er van binnen uit zagen. In de tunnels hadden ze slaapvertrekken, opslagplaatsen, keukens, operatiekamers en nog veel meer! Zelf ben ik ook in de tunnel geweest, maar toen het smaller werd kreeg ik het te benauwd en wilde ik er zo SNEL mogelijk uit. Mijn claustrofobie van vroeger kwam weer naar boven! Je kunt je niet voorstellen dat daar zoveel mensen in leefden. Raar vond ik wel dat je kon schieten met een AK-47 en nog meer heftige wapens. Ze vertelden dat Amerika zoveel wapens in hun bezit had tijdens de oorlog, waarom dan nu wel (onnodig) gaan schieten? Beetje rare situatie vond ik dat en het was alleen maar bedoeld om extreem veel geld te verdienen op de toeristen.
Mekong
In de avond hebben we wat rondgelopen en zijn we weer vroeg ons bed in gegaan. Volgende dag moesten we er al om 7 uur uit om een tourdagje Mekong Delta te bezoeken. De mekong is een rivier die door China, Birma, Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam stroomt. Tot voorheen zijn we er nog niet op geweest, schande eigenlijk haha! Daarom nu dit tripje om er toch iets van mee te krijgen en te zien.
We gingen eerst met een grote boot naar een honingfarm. Daar kregen we thee met honing en allerlei andere lekkernijen. Uiteraard stond er gelijk weer iemand voor je neus om alles aan te smeren. Want ja, dit tripje was ontzettend toeristisch! Maar goed wat wil je ook voor 9$ voor een hele dag?
Vervolgens zijn we ergens wat fruit wezen eten onder het "genot" van Vietnamese traditionele muziek. Het was prima maar wel een beetje een rare situatie omdat ze recht voor je neus gingen zingen haha. Beetje awkward werd ik ervan en van binnen moest ik dan ook wel een beetje lachen! Vervolgens gingen we dan eindelijk met een klein longtail bootje de Mekong op! Alle toeristen krijgen een Vietnamese hoed opgezet in de hoop dat je dat later van ze koopt. Gelukkig had ik er vooraf al 1 voor mezelf gekocht, want je bent in Vietnam of niet toch? Dit tochtje was erg leuk, het zag er mooi uit en leuk om meegemaakt te hebben! Helaas was het wel wat kort maar ik denk niet dat het vrouwtje langer door had kunnen peddelen met ons 3en erin!
Daarna zijn we weer ergens anders aangemeerd en wat gaan eten waar je krokodillen kon voeren en wat rond kon fietsen rondom de omgeving. Helaas waren de fietsen al op toen wij wilden gaan!
Daarna zijn we naar een kokosnoten farm geweest en hebben we gezien hoe je heerlijke snoepjes krijgt door middel van een kokosnoot. Daarna kwam echt iets afschuwelijks. We zaten met z'n vieren in een kar achter een paard. Je zag echt dat die beesten ondervoed waren! We dachten dat we ergens naartoe werden gebracht, dus bleven er maar op zitten omdat dit de enige route was. Eigenlijk was dit gewoon een nutteloos toeristenrondje waar de paarden bijna door hun hoeven gingen. Toen ik eraf ging kreeg ik een ontzettend rotgevoel dat ik dit gedaan had. Snel vergeten dit!
Daarna zijn we naar de happy Buddha(de zoveelste) geweest en werden we weer terug gebracht richting ons hotel. Het was een prima toertje voor 9$ maar als je al op de Mekong bent geweest is het niet heel spectaculair! Voor ons was het ook net zo leuk geweest als we alleen over de mekong waren geweest en NIET op de zielige paarden!
Op onze (helaas) laatste avond hebben we een hele lekker sushi tent gevonden bij ons om de hoek. Je eet het gewoon op straat op plastic stoeltjes en je betaald voor een Californië roll ongeveer €1,50. Het heet Sky sushi 197, en is echt 3 min lopen vanaf district 1. Ook hebben ze vlakbij het hotel heerlijke fruit shakes. De beste die we tot nu toe hebben gehad en puur fruit! Volgens mij is ze de bekendste in Ho Chi Minh want er staan hele rijen en stoeltjes bij haar kraampje en je moet dan ook op een papiertje schrijven wat je wilt. Je kan zelf alles mixen en ik nam dan ook altijd passion fruit- banaan - ananas, heerlijke combinatie al zeg ik het zelf! Ze staat vooraan bij het straatje: Khu pho van hoa khu pho I. Dat is ook de ingang van ons hotel, en midden in district 1. Zeker 2 aanraders als je in Ho Chi Minh bent!
Dan nog even over het verkeer hier. In 1 woord; gekkenhuis! In de avond staan er bij een stoplicht zo 200 scooters te wachten. Iedereen toetert, rijdt door elkaar heen en kijkt niet uit. Toch heb ik nog geen ongeluk gezien of meegemaakt. Maar je moet zeker goed opletten hier!
Mui Ne
In de avond heben we de nachtbus naar Mui Ne genomen, een plaats aan de kust omringd door duinen en de zee. We werden daar midden in de nacht gedropt zonder ook maar een taxi of iets om ons heen. We hadden nog geen hotel geregeld dus moesten dit nog gaan zoeken, maar uiteraard was alles vol en dicht. Gelukkig hadden we een soort motel gevonden voor 15$ per nacht, alleen wel een beetje uit het centrum helaas.
Volgende dag zijn we lekker het strand op geweest waar je trouwens ontzettend veel kite-surfscholen tegenkomt. Het waait er hard en is dus perfect voor (kite)surfen. In de avond zijn we wat gaan eten bij het restaurantje Friendly. Het personeel was ook erg Friendly en het eten was erg lekker en goedkoop, leuk restaurantje dus!
De volgende dag, of nouja nacht, deden we een jeep tour in Mui Ne. Om half 6 werden we opgehaald en gingen we gelijk naar de witte duinen wat een half uur rijden was. Wit kan je het eigenlijk niet echt noemen, het was meer zandkleurig. We zouden daar de zonsopgang gaan zien! Helaas begon het precies daar te miezeren waardoor we echt totaal niks zagen van de prachtige views en het er ook nog is ijskoud was. Jammer!
Daarna zijn we naar de rode duinen geweest wat erg woestijnachtig was en dat was wel heel leuk om te zien. Raar contrast was wel dat een paar meter verderop je de zee gewoon kon zien. Het miezeren was opgehouden en we konden alles goed zien. Als je aankomt komen er gelijk allemaal kinderen a.k.a straatschoffies op je af met een soort plastic slee van ongeveer een meter waarmee je van de duinen af kan glijden. Voor 2 euro mag je zovaak mogelijk glijden, zeiden ze! Dus wij hadden er twee genomen, en zijn samen met een groep van 8(?!) jongens in de leeftijdscategorie van 5-16 naar de duinen gegaan. Het glijden was erg leuk, alleen toch doe je dit niet zo vaak omdat je daarna weer helemaal omhoog moet lopen wat ontzettend zwaar is! We hebben uiteindelijk geloof ik maar vier keer gegleden haha. Tijdens het glijden droegen ze onze tassen, deden ze alsof ze Joop van Tellingen waren met mijn camera en ze namen ons dan ook mee naar ""leukste en de beste" plek! Na ons soms wat opvallend aan te raken en een paar keer glijden was het tijd om te gaan. We gaven het afgesproken geld maar dit was NOT OKE. De kleine wilde geld omdat die foto's maakte, de grote wilde geld voor het dragen van mijn tas en zo wilde ze allemaal geld en vroegen ze allemaal 2 euro. Uiteraard gaven we dit niet, en werden ze boos en 1 jatte mijn slipper. Wij werden ontzettend agressief en schreeuwden keihard en dit hadden ze niet verwacht. We pakten onze spullen af maar die k*t kinderen bleven maar vieze dingen zeggen zoals I wanna boom boom you en tits en nog meer dingen die een 6-jarig kind niet eens kan weten. Daarna hebben wij dan ook iedereen voor ze gewaarschuwd!
Als je dit glijden gaat doen, super leuk en lachwekkend met zijn 2en. Maar let op je eigen spullen en geef ze desnoods vooraf geld! En ga vooral niet naar verlaten plekken. Je kunt overal prima glijden en de 1 is nou echt niet specialer dan de ander! Al met al was het glijden wel echt leuk en de rest van de dag liep ik dan ook met overal zand, het zat zelfs in mijn neus en oren!
Daarna zijn we naar een vissersdorpje geweest wat een schilderachtig tafereel was. Het zag er erg mooi uit met overal gekleurde bootjes, maar ook de typische ronde vissersbootjes uit Vietnam. De mannen gaan de zee op terwijl de vrouwen ondertussen de vissen verkoop-klaar maken. Interessant om te zien hoe ze dit allemaal deden, maar ook soms erg smerig. Daan was na minuut 1 al weg, want de stank daar was niet te houden. Een viskraampje op de markt in Vredenburg is er niks bij! Hier kwam alles echt bij elkaar en het "afval" lieten ze gewoon liggen. Daarna zijn we naar een kleine Canyon geweest waar nog een kudde buffalo's op ons af kwam. Met wat spastische bewegingen liepen we daar snel langs haha. Daarna zijn we afgezet op het strand en zijn we daar een hele dag wezen chillen aangezien we om 10.00 alweer terug waren van het toertje.
Ik zag dat een man van de kite school iets aan het oefenen was op zijn surfboard. Ik deed expres of ik heel dom was en vroeg wat "dat" was en wat die aan het doen was. Ik dacht misschien kan hij me alvast wat leren voordat we naar Bali gaan haha. Een lesje kost in Mui Ne al gauw 30$. Hij was zelf een kite surfer, maar hij leerde me wel om op het surfboard te klimmen en op te staan. Na een paar keer oefenen lukte dat me welgeteld 3 seconde. Wat een domper! En shit, hoe ga ik leren surfen in Bali in 2 weken? Nouja, veel oefenen waarschijnlijk! Daarna probeerden we tegelijk op de board te zitten. Of nouja, ik zitten en hij staand vooruit peddelen. Hij ging eerst op het board waarnaar ik elke keer in mijn te grote broekje omhoog moest komen en hij zo elke keer een bepaald uitzicht had. En ik maar zeggen "ik ben jaloers op jouw pak". Maar hij zei elke keer, oke let's try it again, come on we can do this. Shit, moet ik weer omhoog! Nadat ik een jellyfish "zag" moest ik er toch echt wel uit!!! Maar ach, wel al iets kunnen oefenen met surfen, nog 99% te gaan! Daarna zijn we weer bij onze Friendly vrienden gaan eten, en gingen we vroeg slapen omdat we de volgende dag naar Dalat zouden vertrekken.
Dalat
In de ochtend vertrokken we met een slaapbus inclusief gratis ongedierte naar Dalat. We hebben nog nooit in zo'n smerige bus gezeten. Overal dode mieren en beesten die met een insectenspray zijn bespoten, de geur bleef daarna ook nog lekker in de bus hangen. Maargoed, Dalat is een Frans bergdorpje en heeft een romantisch sfeertje. Ik wilde daar graag iets meer van zien en vooral hoe de lokale bevolking daar werkt en leeft. Ik had over de Easy riders gehoord en mij leek het leuk om dat hier te gaan doen. Easy riders zijn eigenlijk privé tourguides die je persoonlijk(waar jij maar wilt) rondrijden met een moter. We betaalden per eigen Easy Rider 25$(19€) voor een hele dag rondrijden, inclusief entree voor bepaalde dingen en natuurlijk alle informatie. We hadden twee Easy Riders maar Tach(mijn Rider) was meer de tourguide van de twee en kon goed Engels. Hij is 25 jaar en heeft als droom om als barkeeper te werken waar hij nu ook een opleiding voor volgt. Voor zo'n dag als deze verdient hij 10$ netto. Je zou denken dat hij daar niet van kan rondkomen maar zelfs in zijn vrije tijd helpt hij de armen in een weeshuis. Lieve jongen dus die guide van ons!
Allereerst gingen we naar een lokaal restaurantje waar we zelf springrolls mochten rollen. Dit was echt de lekkerste springroll ever, en we bleven maar rollen haha. Er zat van alles in; groenten, vlees, kruiden en je kon hem zo lekker maken als je wilt, en ook zo dik. Echt iets voor de Massegast haha! We zijn er helemaal verslaafd aan maar kunnen ze nergens meer zo lekker vinden als deze lovers!
Daarna gingen we met de Easy Riders naar een bloemenkas waar ze allerlei verschillende soorten bloemen telen. Zonnebloemen, rozen en ook tulpen, een kleurrijk geheel dus om te zien. Daarna deed Tach een regenjas aan omdat we over een 10 kilometer stoffige verbouwde weg gingen rijden. Overal waren er bouwvakkers aan het werk om de weg te gaan verbreden binnen 1 jaar. Knap als ze dat gaat lukken want ze waren ook vaak aan het chillen.
Vervolgens gingen we naar een koffieboerderij waar ze ons de verschillende soorten eigen verbouwde koffie liet ruiken. Arabica, mokka, maar ook weasel koffie die hun topper was. Na een lekkere bak koffie hebben we de koffieplantage opgezocht. Vervolgens liet hij zien hoe een Vietnamese dame een tas naaide, zo een met leuke bloemetjes en felle kleuren die wij ook in Bangkok hadden gekocht. Wat een techniek komt daar aan te pas en wat gaat het snel. Speady Gonzales,"wie kent hem niet", is er niks bij! Daarna gingen we naar de weasels die de koffiebonen opeten en dan weer uitpoepen. Na een heel proces heb je dan uiteindelijk de lekkerste koffiebonen die de Vietnamese bevolking dan graag als cadeau geeft bij een verjaardag. Het wordt hier in Vietnam echt als luxe product gezien maar de koffie zal net zoveel kosten als een gemiddeld Nederlands koffiemerk.
Daarna zijn we bij een zijdefabriek geweest en hebben we kunnen meekijken tijdens het proces van stap 1(de larf) tot de laatste stap(een zijden jurk). Leuk om te zien wat er allemaal vooraf gaat aan al die zijden jurkjes die je overal in Vietnam kan laten maken voor een prikkie. Daarna zijn we naar de Elephant waterfall geweest. Na een klim van 15 minuten kwamen we daar uiteindelijk aan en hebben we de mooiste waterfall tot nu toe gezien. Daarna gingen we naar beneden naar de waterfall en kon je er een soort van "onder" staan. Ik heb dat gedaan en het is meer nevel maar ondertussen word je wel echt zeiknat en je wordt echt weggeblazen.
Daarna zijn we lekker rond gaan rijden door het binnenland en zo zie je ontzettend veel dingen. Scooters die bijna omvallen van de hoeveelheid spullen erop, apart en vooral anders gebouwde tractoren, vrouwen met tabakbladeren lopend in de volle zon en kudde's dieren over de weg. Maar ook zie je tig scooters staan bij kleuterscholen waarnaar je vervolgens vaders ziet met 4 kinderen op 1 scooter. Erg gevaarlijk en ik vraag me af hoeveel ongelukken er niet gebeuren op deze manier. Tijdens het rijden heb ik Tach veel vragen gesteld over het land en de bevolking. Hij vertelde alles heel trots en zo ben ik heel veel te weten gekomen. Zoals dat de kinderen die op strand of straat plastic flesjes rapen, moeten er eerst 200 rapen om 1$ te verdienen! Daar zijn ze soms dagen mee bezig. Altijd aan ze geven dus! Ook hier dragen ze, net zoals in vele anderen landen, een uniform tijdens hun high school periode. Blauw en wit en de uitvoering hiervan mogen ze zelf bepalen.
Uiteindelijk kwamen we aan bij een meer waar we de zonsondergang hebben gezien. Erg mooi en een prachtig uitzicht. Daarna heeft Tach ons nog afgezet bij Crazyhouse, wat erg bekend is in Dalat. Het heeft meer iets weg van de Efteling en lijkt echt op een sprookjeshuis. Je gaat overal smalle trappetjes op en kleine gangetjes in waar je af en toe een kamer vind die je kan huren. Misschien leuk voor Wibi Sourjadi en zijn nieuwe party vriendin? Je voelt je meteen weer kind als je daar loopt en gaat overal aan zitten en voelen haha.
Het was ontzettend leuk om een dagje achterop de moter te genieten van alles om je heen. Rare en lekkere geurtjes, mooie kleuren, aparte gewoontes, apparaten en technieken. Ik zou je de Easy Riders zeker aanraden om te doen als je hiervoor tijd hebt. En dalat is een leuke bestemming ervoor!
Nadat we zijn afgezet hebben we wat op een marktje gegeten en zijn we naar het hotel gegaan. Ons hotel(Cam tu cau), wat we van te voren hadden geregeld, was erg goed en had een goede service. We betaalden 8€ en in de ochtend kreeg je dan ook voor 1€ meer een goed ontbijt + een grappig mannetje als eigenaar. De lieverd, met zijn muziek!
Volgende ochtend namen we de bus naar Na Trang om vanuit daar door te gaan naar HoiAn.
Ik hou het nu even voor gezien. We zitten nu alweer lekker warm op de Thaise eilanden en zoals je misschien wel leest loop ik erg achter. Maargoed zoals ik heb beloofd houd ik jullie op de hoogte!
Kusjes voor jullie!
X Scoot/Denise/Dennis/dennygirl/nies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
